Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Η γέννηση μας εισάγει στον εξωτερικό μας κόσμο και από εκείνη τη στιγμή αρχίζουμε να αλλάζουμε και να διαμορφώνουμε τον εαυτό μας διαρκώς.
Προκειμένου να διαμορφώσουμε το ‘είναι’ μας πρέπει να μάθουμε τον εαυτό μας καλύτερα και να κοιτάξουμε βαθύτερα μέσα μας, καθώς και να σχετιζόμαστε με άλλους ανθρώπους.
Η επικοινωνία, επαφή, συμβίωση με τους γύρω μας, μας δίνει την δυνατότητα να ανακαλύψουμε τις κρυμμένες πτυχές του εαυτού μας που κάποιες φορές αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε ή δε γνωρίζουμε καν την ύπαρξη τους.
Καθώς μεταβαίνουμε από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή δοκιμάζουμε και γνωρίζουμε καλύτερα νέα κομμάτια του εαυτού μας. Η κοινωνική επαφή λειτουργεί σαν ένα εργαλείο που μας βοηθά να φέρουμε στην επιφάνεια, στο συνειδητό μας, συναισθήματα που δεν είχαμε ξανανιώσει. Το αντίκτυπο που έχει η προσωπικότητα, η ύπαρξη, των άλλων σε εμάς είναι μία πρόκληση στο υποσυνείδητο μας ώστε να εκφράσει διαφορετικές συμπεριφορές που δεν είχαμε ξανά βιώσει στο παρελθόν.
Για το κάθε άνθρωπο αυτή η προσωπική διεργασία έρχεται σε διαφορετικό χρόνο και ηλικιακή φάση, αλλά συνήθως συμβαίνει σε νεαρές ηλικίες (20-30 ετών). Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι αλλαγές μπορούν να υπάρξουν στη ζωή ενός ανθρώπου οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του.
Σημαντικό είναι ότι ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών μιας αλλαγής (επιθυμητή ή όχι) το σώμα και το μυαλό χρειάζονται χρόνο για να απορροφήσουν και ενσωματώσουν τις αλλαγές αλλά και την νέα κατάσταση πραγμάτων.
Κάθε αλλαγή είναι μία θετική ή δυσάρεστη απώλεια αλλά και μία πιθανή γέννα κάτι νέου και διαφορετικού. Ο τρόπος που κάθε άνθρωπος αντιδρά και βιώνει αυτή τη μετάβαση, από μία κατάσταση σε μία άλλη, είναι διαφορετικός, μοναδικός.
