Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Ήμουν 17 χρονών όταν έφυγα για σπουδές στην Αγγλία. Για ένα ταξίδι στο άγνωστο. Τότε δεν συνειδητοποιούσα τη μεγάλη αλλαγή που θα βίωνα. Ούτε το ότι δεν είχα συνηθίσει την ταχύτητα και την προφορά των Άγγλων στην ομιλία τους, το ότι δεν γνώριζα κανέναν εκεί, αλλά ούτε ότι δεν είχα ξαναζήσει μόνη μου. Η μητέρα μου ανησυχούσε, αλλά από την πρώτη κιόλας μέρα που έφυγε άρχισα να οργανώνω τη ζωή μου. Με τον καιρό κατάλαβε ότι τα βγάζω πέρα μόνη μου. Εκείνη ξέρω ότι φοβόταν, αλλά ποτέ δε μου το έδειξε. Με άφησε να βρω το δικό μου δρόμο και εκείνη σαν άγρυπνος φρουρός άκουγε τη φωνή μου από το τηλέφωνο και καταλάβαινε (όπως όλες οι μαμάδες) αν είμαι καλά η όχι.
Η προσαρμογή δεν ήταν για όλους εύκολη και αρκετοί Έλληνες που γνώριζα υιοθετούσαν συνήθειες που είχαν στην Ελλάδα για να μπορέσουν να περάσουν αυτή τη μεγάλη αλλαγή πιο ομαλά. Κάποιοι γονείς έμειναν μέχρι και 2 μήνες κοντά στα παιδιά τους, ενώ κάποιοι άλλοι πηγαινοέρχονταν συχνά. Για μερικούς γονείς ήταν η πραγματική δυσκολία των παιδιών τους που τους έβαζε στη διαδικασία να ταξιδέψουν ως τη Βρετανία. Αλλά για αρκετούς ήταν κυρίως η δική τους δυσκολία να αποκοπούν από τα παιδιά τους και να κατανοήσουν ότι το παιδί τους ενηλικιώθηκε και έχει έρθει η ώρα να το αφήσουν να βρει το δικό του τρόπο να ζήσει, έστω κι αν αυτό συμπεριλάμβανε λάθη. Άλλωστε ποια είναι πιο πολύτιμη εμπειρία στη ζωή από αυτή που ζούμε οι ίδιοι και μαθαίνουμε από πρώτο χέρι!
Και ήμουν μόνη.
Τις πρώτες μέρες δεν ήξερα κανέναν. Είχα γνωρίσει τυχαία κάποιους Έλληνες στις πλατείες του πανεπιστημίου και στη πορεία έκανα παρέα με τους συγκατοίκους μου από την εστία. Δυο Ισπανίδες, ένας Πορτογάλος, ένας Βρετανός και μία Ελληνίδα. Με τον καιρό γνώρισα κι άλλο κόσμο. Είναι πολύ σημαντικό να είσαι ανοιχτός στο να γνωρίζεις νέους ανθρώπους. Οι κουλτούρες είναι διαφορετικές και πρέπει να μάθεις να τις σέβεσαι και να τις παρατηρείς γιατί έτσι είναι σαν να κάνεις ένα μικρό ταξίδι στον τόπο τους που δε θα γνώριζες ποτέ με αυτόν τον τρόπο αν απλά επισκεπτόσουν τη χώρα τους. Πηγαίνοντας για σπουδές στο εξωτερικό θα κάνεις παρέα με ανθρώπους που ίσως να μην διάλεγες αν βρισκόσουν στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν είναι απαραιτήτως κακό. Η διαφορετικότητα και η ποικιλία μας διδάσκει πολύ όμορφα πράγματα, μας δείχνει έναν διαφορετικό κόσμο από εμάς και μας βοηθά να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας καλύτερα!
Δεν πήρα απλά ένα πτυχίο στη Ψυχολογία…
Όλα τα χρόνια που παρέμεινα στο εξωτερικό δεν αποφοίτησα μόνο με 2 πτυχία. Αποφοίτησα από τη δική μου, νέα ζωή. Η μετάβαση ενός έφηβου από τον οικογενειακό, σχολικό πλαίσιο στην ανεξάρτητη αλλά και με ευθύνες ζωή, είναι δύσκολη. Όσο συναρπαστικό κι αν ακούγεται το να ζήσεις μόνος σου μακριά από τους δικούς σου (και είναι) τόσο όμως εγκυμονεί εσωτερικές αλλαγές και διεργασίες που δεν έχεις ακόμα ανακαλύψει. Είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Οι αποφάσεις είναι δικές σου. Η ευθύνη του να προστατευτείς είναι δικές σου. Οι επιλογές της καθημερινότητας σου (φίλους, συντρόφους, ασχολίες, απόδοση στο πανεπιστήμιο) είναι δικές σου. Κανένας πια δε φέρει ευθύνη και πρέπει να χαράξεις τη δική σου πορεία. Είναι λάθος οι γονείς να επεμβαίνουν στις ζωές των ενήλικων πλέον παιδιών τους όταν βλέπουν ότι το παιδί τους τα καταφέρνει και ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του. Σημαντικό όμως είναι να συνειδητοποιήσεις ότι εκτός από την ανεξαρτησία και την διασκέδαση που σου προσφέρει η φοιτητική ζωή, έχεις επιλέξει να πας στο εξωτερικό για σπουδές. Ο αρχικός στόχος είναι η μόρφωση σου και είναι σημαντικό να το θυμάσαι αυτό γιατί μπορείς πολύ εύκολα να επηρεαστείς ξεχνώντας το λόγο που ξεκίνησες αυτό το ταξίδι.
Να μείνω ή να φύγω;
Δεν είμαστε έτοιμοι όλοι την ίδια στιγμή να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα. Έτσι και οι νέοι όταν αποφασίζουν με μεγάλο ενθουσιασμό να φύγουν μακριά από το σπίτι για σπουδές μπορεί να νιώσουν αδυναμία να στηρίξουν αυτή τους την επιλογή. Η απομάκρυνση από την οικογενειακή εστία; Η έλλειψη παρέας; Η διαφορετική κουλτούρα που δυσκολεύονται να κατανοήσουν; Ο καιρός; Όλα τα παραπάνω είναι σημαντικοί λόγοι ένα έφηβος να λυγίσει. Ένας νέος που φεύγει από το σπίτι δεν το αντιλαμβάνεται, αλλά βάζει τον εαυτό του σε ένα δύσκολο πείραμα που δεν γνωρίζει ούτε ό ίδιος για το αποτέλεσμα.
Αν νιώσεις ότι η επιλογή σου είναι πάνω από τις δυνάμεις σου συζήτα το με τους γονείς σου και βρείτε μια λύση μαζί. Είναι σημαντικό να μπορείς να αντέξεις το βάρος της αλλαγής αλλιώς κινδυνεύουν οι σπουδές σου αλλά και η ψυχική σου ισορροπία.
Χρήσιμα links:
Πληροφορίες για τα Βρετανικά πανεπιστήμια, την κατάταξή τους, τα πτυχία που προσφέρουν και την πόλη στην οποία βρίσκονται μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του ‘Good University Guide. The Times’.
Επίσης γενικές πληροφορίες για αίτηση σε Βρετανικά πανεπιστήμια μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του UCAS.
Για πληροφορίες σπουδών στην Αμερική η ιστοσελίδα του ‘Fulbright Foundation’ προσφέρει χρήσιμα links.
