Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Κλείνετε την πόρτα της σχέσης σας ανοίγοντας την πόρτα της επόμενης; Πολλοί άνθρωποι περνούν από την μία σχέση στην άλλη χωρίς κανένα απολύτως διάλειμμα. Χωρίς μία παύση για να «ξαναβρούν την αναπνοή τους».
Τι σημαίνει αυτό;
Το φορτίο που κουβαλάμε από τις σχέσεις που αφήνουμε πίσω θα έρθει σαν ένας τεράστιος βράχος και θα μπει ανάμεσα σε εμάς και το νέο μας σύντροφο. Το παρόν κοιτάει το μέλλον αλλά πάντα ρίχνει κλεφτές ματιές στο παρελθόν, σαν μπούσουλα αυτών που έχουμε διδαχθεί και δε θέλουμε να ξαναζήσομε. Το να τελειώνουμε μία σχέση με την αρχή της επόμενης σημαίνει ότι δεν αφήνουμε το περιθώριο στον εαυτό μας να φιλτράρει αυτά που μας πλήγωσαν, μας δυσκόλευσαν, μας έκαναν ευτυχισμένους και μας ικανοποίησαν. Κοινώς δεν έχουμε το χρόνο να κάνουμε τον απολογισμό της προηγούμενης σχέσης και να δούμε τι κρατάμε και τι απορρίπτουμε, βάσει των δικών μας αναγκών και επιθυμιών. Καταδικάζουμε λοιπόν τον εαυτό μας να συνεχίσουμε να υπάρχουμε στη νέα μας σχέση με τον τρόπο που υπήρχαμε στην προηγούμενη. Έτσι αυξάνουμε τις πιθανότητες η σχέση μας να αποτύχει, καθώς θα αντιμετωπίσουμε το νέο μας σύντροφο όπως τον παλιό.
Το κουδούνι χτύπησε. Ώρα για διάλειμμα!
Ο τρόπος που μαθαίνουμε να υπάρχουμε σε μία σχέση θα επηρεάσει την ταυτότητα μας και στην επόμενη εάν εμείς πρώτα δεν κοιτάξουμε μέσα μας. Οι εμπειρίες που αποκτάμε στη ζωή πάντα θα μας ακολουθούν. Η ωριμότητα όμως, που έρχεται μέσα από τον χρόνο και την αυτοανάλυση, μας βοηθά να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Έχοντας «χώρο» με τον εαυτό μας να σκεφτούμε τα συναισθήματα που είχαμε, το ποιοι ήμασταν όταν ξεκινήσαμε τη τελευταία μας σχέση και πόσο έχουμε αλλάξει, μας βοηθά να επαναπροσδιορίσουμε την εικόνα μας, την υπόσταση μας και την κατεύθυνση που θέλουμε να πάρουμε στις μελλοντικές προσωπικές μας σχέσεις. Έτσι, αποκτούμε περισσότερη αυτοπεποίθηση, έχουμε πιο καθαρό στόχο των ‘θέλω’ μας και νιώθουμε πιο ενδυναμωμένοι.
Τη μοναξιά δεν την αντέχω!
Αν ο λόγος που περνάτε από την μία σχέση στην άλλη οφείλεται στον φόβο της μοναξιάς, τότε τα πράγματα είναι πιο σοβαρά απ’ όσο φανταζόσασταν. Η μοναξιά είναι ο καθρέφτης του εαυτού μας και αν δεν αντέχετε να κοιταχτείτε στο καθρέφτη δεν ξέρετε το προφίλ σας. Το να δημιουργούμε σχέσεις από φόβο και ανασφάλεια είναι αδικία απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό. Επιλέγουμε με λανθασμένα κριτήρια, προσφέρουμε στον εαυτό μας λιγότερα απ’ ότι μας αξίζουν και υποβιβάζουμε την δυνατότητα μας να αναπτυχθούμε, σε όλους τους τομείς της ζωής μας, διαλέγοντας ανθρώπους που μας κάνουν μεν να νιώθουμε σιγουριά, αλλά που δεν μας «προχωρούν», εξελίσσουν, δε.
Η μοναξιά μπορεί να είναι πολλή καλή και σημαντική παρέα. Μην τη φοβάστε! Και αν τη φοβάστε τότε αντιμετωπίστε την! Μην παίζετε κρυφτό με τον εαυτό σας. Το να μην μπορείτε να μείνετε μόνοι σας σημαίνει ότι δεν γνωρίζετε ποιοι είστε, τις δυνατότητες και δεξιότητες σας και δεν έχετε μάθει πώς να επιβιώνετε με τον εαυτό σας.
Με το να είστε διαρκώς σε μία σχέση, από ανάγκη, είναι σαν να ζείτε στο σκοτάδι. Οι ετερόφωτοι άνθρωποι παραμένουν εξαρτημένοι και υποχρεωμένοι σε σχέσεις, που δεν επιθυμούν πραγματικά, απλά και μόνο γιατί δε δοκίμασαν ποτέ τις δυνάμεις τους. Άνισες σχέσεις που μπορεί να αποβούν μοιραίες σαν πρότυπα για τα παιδιά σας, αλλά και τροχοπέδη στη δική σας πορεία.
