Από την Ίρις Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Διαβάζοντας για τις σχέσεις «έπεσε» στα χέρια μου μία πρόσφατη έρευνα από το Review of General Psychology των Boutwell B., Bames J.C. & Beaver K. (Μάρτιος, 2015), η οποία μελετά το κατά πόσον οι άνθρωποι διαθέτουμε κάποιον μηχανισμό που μας βοηθά να ξεπεράσουμε τον χωρισμό, το τέλος μιας σχέσης/γάμου και να καταφέρουμε να επανακτήσουμε την απαιτούμενη ψυχική ισορροπία ώστε να είμαστε δυνατοί και ικανοί να προχωρήσουμε σε μία νέα σχέση.
Η έρευνα συζητά για το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν είναι σχεδιασμένος για να δημιουργεί μόνο σχέσης αλλά και για να τις διακόπτει ή να μπορεί να αντιμετωπίσει έναν χωρισμό που δεν επιθυμεί και δεν τον έχει επιλέξει. Ένας μηχανισμός που δεν θεωρείται κάτι νέο στην εξέλιξη του ανθρώπου, άλλα μία δυνατότητα που πάντα υπήρχε και ενισχύεται ή αποδυναμώνεται βάσει των κοινωνικών δεδομένων κάτω από τα οποία ζει ο κάθε λαός.
Έτσι λοιπόν, δημιουργούνται δύο κατηγορίες με την μία να είναι η ‘πρωταρχική απώθηση συντρόφου’ κατά την οποία το άτομο παίρνει το ίδιο την απόφαση να απορρίψει τον σύντροφό του και η δεύτερη, η ‘δευτερεύουσα απώθηση συντρόφου’ όπου το άτομο βιώνει την απόρριψη του συντρόφου. Ανεξαρτήτως της κατηγορίας στην οποία εμπίπτετε, είναι βέβαιο πως χρειάζεστε χρόνο για να «απεξαρτηθείτε» από το άτομο με το οποίο είχατε δεθεί ερωτικά και να προετοιμαστείτε για την επόμενη σχέση σας.
Ναι, το να «βγαίνουμε» από την κατάσταση του έρωτα, της ρομαντικής σχέσης, είναι σαν να ήμασταν εθισμένοι και να προσπαθούμε να απεξαρτητοποιηθούμε από τον εθισμό μας στο πρώην σύντροφο.
Τα νευρολογικά ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι η λειτουργία του εγκεφάλου όταν είμαστε ερωτευμένοι μοιάζει εξαιρετικά με αυτή των εθισμένων ανθρώπων. Άρα, δεν είναι καθόλου παράξενο, έως και αναμενόμενο θα λέγαμε, ότι όταν χωρίζουμε νιώθουμε έντονα το ‘στερητικό σύνδρομο’ όταν η επικοινωνία και επαφή με το σύντροφό μας παύει να είναι στο ίδιο επίπεδο που ήταν. Αυτή η στέρηση είναι που προκαλεί το έντονο άγχος και την αναστάτωση/σύγχυση όταν τελειώνει μια σχέση. Η ένταση μας προκαλεί πόνο και στεναχώρια και ο χρόνος βοηθά καθοριστικά στο να ξεπεράσουμε τον «εθισμό» μας, να επαναφέρουμε τις ισορροπίες μας και να προετοιμαστούμε για μια νέα σχέση.
Είναι όμως τα πράγματα το ίδιο και για τα δύο φύλα;
Η χρήση αυτού του μηχανισμού απώθησης του συντρόφου διαφέρει σημαντικά από το αρσενικό στο θηλυκό, όσον αφορά το πότε ενεργοποιείται και μπαίνει σε λειτουργία.
Η απιστία είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους χωρισμού ενός ζευγαριού. Σε ποια περίπτωση όμως η γυναίκα και αντίστοιχα ο άντρας θα θέσουν σε λειτουργία το μηχανισμό αυτό όταν βρεθούν αντιμέτωποι με μία τέτοια συνθήκη;
Το αρσενικό, εξελικτικά, είναι πιο ευαίσθητο στο να αποδεχθεί να μεγαλώσει το παιδί ενός άλλου αρσενικού κι έτσι οι πιθανότητες να συγχωρέσει την σύντροφο του για την σεξουαλική της απιστία είναι πολύ χαμηλές. Αντιθέτως, το θηλυκό, εξελικτικά, δε συγχωρεί εύκολα την συναισθηματική απιστία, δηλαδή όταν ο σύντροφος ερωτεύεται μία άλλη γυναίκα, καθώς έτσι στο μυαλό της το αρσενικό αυτό δεν είναι πια μια ασφαλής μακροχρόνια επιλογή για τα παιδιά της (αλλά και για την ίδια).
Σημαντικός επίσης παράγοντας της ενεργοποίησης αυτού του μηχανισμού, είναι και ο κοινωνικός παράγοντας. Σε κοινωνίες που το διαζύγιο ή η εγκατάλειψη του/της συντρόφου είναι taboo ή απαγορεύεται από την θρησκεία, ή σε θρησκείες που επιτρέπεται ο γάμος με πάνω από μία σύντροφο, τότε αυτός ο μηχανισμός αυτομάτως μένει απενεργοποιημένος, ενδεχομένως δια βίου.
Συμπέρασμα;
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε σχεδιασμένοι από την φύση με τη δυνατότητα δημιουργίας και ανάπτυξης ερωτικών σχέσεων, αλλά και διακοπής αυτών. Είτε λοιπόν αποφασίσατε να χωρίσετε από τον/την σύντροφό σας, είτε εκείνος/η αποφασίσει να σας βγάλει από τη ζωή του/της, είναι βέβαιο ότι με το χρόνο θα μπορέσετε όχι μόνο να το ξεπεράσετε αλλά και να προχωρήσετε σε μια νέα σχέση στη ζωή σας.
Για κάποιους το «ταξίδι» είναι πιο δύσκολο καθώς ζητήματα αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης μπορεί να αναδυθούν στην καθημερινότητα τους μετά την απόρριψη του συντρόφου. Γι’ αυτό καλό είναι να συμβουλευθείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας ώστε να ενδυναμωθείτε και να επανακτήσετε τον εαυτό σας.
Σίγουρα η «απεξάρτηση» είναι δύσκολη αλλά δεν είναι αδύνατη!
Πηγή: Psychology Today
