Από την Ευαγγελία Γιαννακοπούλου – Λογοθεραπεύτρια
Πολλοί γνωρίζουν για την επιβράβευση και τα αποτελέσματα τα οποία μπορεί να επιφέρει όταν χρησιμοποιηθεί με τον σωστό τρόπο αλλά και στη σωστή χρονική στιγμή. Ωστόσο, όμως, λίγοι την χρησιμοποιούν. Αρκετοί δάσκαλοι, έρχονται αντιμέτωποι μέσα στην τάξη με μαθητές, οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των ασκήσεων είτε λόγω έλλειψης συγκέντρωσης είτε γιατί αντιμετωπίζουν κάποια μαθησιακή δυσκολία.
Πώς τελικά θα κάνουμε αυτά τα παιδιά να ενδιαφερθούν και να προσπαθήσουν περισσότερο;
Η λέξη κλειδί είναι ‘Επιβράβευση’
Θα ξεκινήσουμε να “χτίζουμε” την επιβράβευση σταδιακά. Αρχικά, με το 1:1(1 σωστή απάντηση, 1 αυτοκόλλητο) στις σωστές απαντήσεις ή στην ολοκλήρωση των ασκήσεων και έπειτα, όσο βλέπουμε ότι τα καταφέρνει, η επιβράβευση γίνεται 1:2 (στις δυο σωστές απαντήσεις), 1:3 κοκ. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε κίνητρα για προσπάθεια και σιγά-σιγά να μειώσουμε την επιβράβευση. Αν καταλάβουμε πως το παιδί για κάποιο λόγο παλινδρομεί ενισχύουμε για κάποιες μέρες 1:1.
Ένα παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι ένα παιδί που δυσκολεύεται στην ανάγνωση. Λόγω της δυσκολίας του, έχει αρχίσει και εμφανίζει συμπεριφορές όπως άρνηση και γκρίνια κάθε φορά που έρχεται η σειρά του να διαβάσει. Ποια είναι τα βήματα που θα ακολουθήσουμε; Θα επιβραβεύουμε αρχικά χωρίς να το περιμένει μόλις διαβάσει μερικές λέξεις από μια λίστα ή μια πρόταση από το κείμενο. Εκείνη τη στιγμή του βάζουμε μια σφραγίδα στο βιβλίο. Έπειτα, συμφωνούμε να διαβάσει άλλες δυο προτάσεις και επιβραβεύουμε! Φροντίζουμε το αυτοκόλλητο ή η σφραγίδα να είναι από τα ενδιαφέροντα του παιδιού.
Μ’ αυτόν τον τρόπο η αυτοπεποίθηση του παιδιού αυξάνεται και έτσι αρχίζει να αποκτά κίνητρα στη μάθηση. Δεν είναι δωροδοκία απλά σ’ ένα παιδί με δυσκολία θα πρέπει να του κεντρίσουμε το ενδιαφέρον μέσω της επιβράβευσης.
Δεν χρειάζεται να αφιερώνουμε πολύ χρόνο για να καταφέρουμε κάτι, απλώς μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον τρόπο που το προσεγγίζουμε!
