Από την Ίριδα Κρέμερ – Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Δουλεύω πολλές ώρες και δε βλέπω το παιδί μου, νιώθω πολύ ενοχικά για αυτό! Δεν είναι κακό οι γυναίκες να εργάζονται. Αυτό τις κάνει καλύτερες μητέρες, καθώς δεν προσκολλούνται στα παιδιά τους, αναπτύσσοντας έτσι την δική τους ατομική ταυτότητα και όχι μόνο αυτή της μητέρας, ενώ λόγω αυτού έχουν περισσότερη όρεξη να ασχοληθούν με το παιδί τους. Είναι σημαντικό να βρεις χρόνο μέσα στην ημέρα για το παιδί σου, παράλληλα με μια καριέρα που έχεις επιλέξει (κατ’ ανάγκη ή από επιθυμία). Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα, συνέπεια, ποιοτικό χρόνο. Το να μοιράζεσαι την ώρα του πρωινού μαζί τους και να ξέρουν ότι θα είσαι εκεί μισή-μία ώρα το βράδυ πριν κοιμηθούν για να παίξετε και να τους διαβάσεις παραμύθι, μπορεί να είναι επαρκής χρόνος για να νιώσουν την παρουσία σου στη ζωή τους. Τα Σαββατοκύριακα επίσης μπορείτε όλοι μαζί σαν οικογένεια να περάσετε την ημέρα παρέα και να αναπληρώσετε τον χαμένο χρόνο της εβδομάδας που πέρασε. Ποιότητα χρόνου και συνέπεια σε αυτό και όχι ποσότητα απαραιτήτως, είναι το κλειδί για μία ομαλή σχέση με το παιδί και λιγότερες ενοχές για τον γονέα.
Ο πατέρας του του κάνει όλα τα χατίρια, ενώ εγώ λέω όχι. Μήπως είμαι εγώ η λάθος; Στην διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού χρειάζεται ισορροπία. Το παιδί έχει ανάγκη από όρια αλλά και από στιγμές που νιώθει ελεύθερο να εκφραστεί και να παίξει. Δεν είναι όμως όλες οι ώρες ίδιες, ούτε και η προσφορά υλικών αγαθών πρέπει να είναι χωρίς μέτρο, καθώς κινδυνεύουμε να μεγαλώσουμε ένα άπληστο παιδί που σαν ενήλικας δεν θα μπορεί να χαρεί τα απλά πράγματα στη ζωή. Τα άκρα δεν βοηθούν. Καλό είναι λοιπόν να βάζουμε όρια και μέτρο όταν είναι η ώρα του διαβάσματος, του ύπνου, του φαγητού ή κάποια ώρα που και ο γονιός έχει ανάγκη να ξεκουραστεί και να είμαστε πιο χαλαροί τις ώρες που το παιδί μπορεί να παίξει ελεύθερα.
Περνάω μαζί του 1 με 2 ώρες την ημέρα και πάλι παραπονιέται. Τι να κάνω; 1-2 ώρες απασχόλησης με το παιδί την ημέρα δεν είναι λίγες, ειδικά αν είσαι σπίτι και δεν εργάζεσαι. Η περίπτωση να μην του αρκούν οφείλεται είτε στην έντονη απουσία σου το προηγούμενο διάστημα, είτε στην απούσα παρουσία σου. Τι θα πει αυτό; Ένα παιδί για να νιώσει πραγματικά ότι περάσατε χρόνο μαζί, θέλει να νιώσει ότι έχει την απόλυτη και αποκλειστική προσοχή. Αν εσύ παράλληλα με το παιχνίδι μιλάς στο τηλέφωνο, τακτοποιείς το σπίτι ή μαγειρεύεις και απλά το παιδί βρίσκεται στο χώρο, τότε είναι φυσιολογικό να νιώθει κενό. Η απασχόληση μαζί του πρέπει να είναι 100% ενεργή από πλευράς σου και να αφοσιώνεσαι από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή που έχεις αποφασίσει να του προσφέρεις. Δοκίμασε το!
Του βάζω συχνά τις φωνές από δική μου κούραση και νεύρα, όμως και εκείνο δε μου αφήνει περιθώρια. Αισθάνομαι άσχημα… Όλοι μας έχουμε κούραση, νεύρα που μας βγάζουν εκτός ορίων, ενώ παράλληλα κάποια πιο ανήσυχα παιδιά μπορεί να εντείνουν αυτή μας την κατάσταση. Αν φύγεις από την δουλειά φορτισμένη, προσπάθησε μέχρι να πας σπίτι να βρεις ένα τρόπο να εκτονώσεις αυτή την ένταση. Μπορεί να μιλήσεις με τον σύντροφο σου ή με μία φίλη, έναν άλλο συγγενή. Να σταματήσεις για δέκα λεπτά να πάρεις ένα καφέ. Αυτό θα σε βοηθήσει να έχεις ένα μεταβατικό στάδιο εκτόνωσης και έκφρασης, γυρνώντας “καθαρή” σπίτι. Ακόμα κι αν δε καταφέρεις να ηρεμήσεις και φωνάξεις στο παιδί, σκέψου ότι είναι μία φορά και δεν καθορίζει αυτό την σχέση σας. Εάν αυτό επαναλαμβάνεται τότε πρέπει επειγόντως να βρεις έναν άλλο τρόπο εκτόνωσης καθώς η σχέση σου με το παιδί σου κινδυνεύει. Συμβουλεύσου έναν ειδικό.
