Από την Ίριδα Κρέμερ – Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Πριν από λίγες εβδομάδες συζητώντας με μία φίλη μου για το πως άντρες και γυναίκες φλερτάρουν, μία νέα προσέγγιση ήρθε στην επιφάνεια για εμάς, τα παιδιά των 80’s, που γεννηθήκαμε χωρίς smartphones, internet, e-mails και κυρίως social media. Η αδελφή της, ετών 21, ανεβάζει συχνά selfie φωτογραφίες ή videos στα Instagram stories της, προκειμένου να εξάψει το ενδιαφέρον ενός συνομήλικου της. Το φλερτ στην εποχή των social media δεν είναι το κέρασμα ενός ποτού, οι ματιές στο πάρτι κοινών φίλων ή σε κάποιο bar που ξέρεις ότι συχνάζει η κοπέλα που σου αρέσει, αλλά η πρόκληση ενδιαφέροντος μέσω αυτοβιογραφικών φωτογραφιών και βίντεο σε ένα δημόσιο, κοινωνικό μέσο δικτύωσης που ξέρεις σίγουρα ότι αυτός που σε ενδιαφέρει «συχνάζει». Ο απώτερος σκοπός της κοπέλας, αλλά και κάθε κοπέλας ή αγοριού, είναι το σχετικό σχόλιο-μήνυμα που θα σταλεί στο συγκεκριμένο story, and that’s it! Η συζήτηση έχει ξεκινήσει και αν υπάρχει ενδιαφέρον θα συνεχιστεί και εκτός των κοινωνικών δικτύων. As simple as that! Και για να είμαστε ακριβής, όχι μόνο απλό, αλλά πάνω απ’ όλα ασφαλές! Κανένας δεν εκτίθεται σε αυτή την διαδικασία γνωριμίας.
Διαβάζοντας στο διαδίκτυο για τις selfies και την μανία πολλών, κυρίως νέων, διαπίστωσα πως η κουβέντα με την φίλη μου και η προσέγγιση μιας επικοινωνιακής ματιάς απέναντι στις αυτό-φωτογραφίες είναι ευρέως αναγνωρισμένη σε αυτούς που μελετούν το φαινόμενο αυτό. Τα νούμερα εξάλλου ως προς τους νέους σε ηλικία και συγκεκριμένα τους millennials, μιλούν από μόνα τους: έρευνα του 2014 παρουσιάζει το 55% των millennials να αναρτά selfies στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ το 33% των ανθρώπων που έχουν γεννηθεί μεταξύ 1920-1945 καλά καλά δεν γνωρίζουν τι είναι η ‘selfie’.
Τελικά τι μας προσφέρουν οι selfies;
Μία ώθηση στην αυτοπεποίθηση μας, μία μόδα που θα ξεθωριάσει, ή ένας νέος τρόπος επικοινωνίας που γεννήθηκε από τα κοινωνικά δίκτυα για τα κοινωνικά δίκτυα με συμμετέχοντες τους ανθρώπους; Μία ‘selfie’ είναι μία στιγμή αυτοβιογραφίας, όπως λέει η Pamela Rutledge, Ph.D., διευθύντρια του Media Psychology Research Centre. Για την επιλογή της φωτογραφίας που τελικά θα αναρτηθεί έχουν πραγματοποιηθεί πολλές ακόμα λήψεις μέχρι το άτομο να δει στην οθόνη την φωτογραφία που ο ίδιος αναγνωρίζει ως τον εαυτό του μέσα σε αυτήν και έτσι να συστηθεί με την ταυτότητα και την προσωπικότητα που ο ίδιος ορίζει για τον εαυτό του. Όπως γνωριζόμασταν κάποτε από κοντά, πρόσωπο με πρόσωπο, έτσι τώρα που η επικοινωνία περνάει πλέον μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα για τους millennials, υπάρχει η ανάγκη να έχουν μία δική τους προσέγγιση στην εικόνα που παρουσιάζουν στην διαδικτυακή τους παρέα για την ταυτότητα τους μέσα από το αυτό-πορτραίτο τους.
Μία άλλη προσέγγιση αναφέρεται στον τρόπο που αξιολογούμε τον εαυτό μας και φυσικά πως μας βλέπουν οι άλλοι. Το ένα σκέλος σχετίζεται με το κατά πόσον αληθεύει η εικόνα που παρουσιάζω για τον εαυτό μου στο περιβάλλον μου και το άλλο σκέλος πόσο ενδιαφέροντα και συναρπαστικά είναι αυτά που παρουσιάζω ότι κάνω στη ζωή μου. Οι selfies είναι το ιδανικό μέσο για να αποδείξει το άτομο την εικόνα του και την ζωή του, αλλά και να διαπιστώσει κατά πόσον είναι ο ίδιος και η καθημερινότητα του ενδιαφέρουσα για τους άλλους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι με χαμηλότερη αυτοπεποίθηση και αυτοεικόνα αναρτούν περισσότερες selfies. Η ανάγκη για κοινωνική αναγνώριση και επιβεβαίωση, καθώς το άτομο τρέφει την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση του βάσει των ‘likes’ και των ‘comments’, οδηγεί τους νέους, που διψούν να νιώσουν την αποδοχή, σε ριψοκίνδυνες πόζες προκειμένου να εντυπωσιάσουν τον κοινωνικό τους περίγυρο και να λάβουν την αποδοχή του κόσμου.
Όσο για το αν οι selfies είναι μόδα που θα περάσει, αρκεί να κοιτάξουμε τα νούμερα που δείχνουν ότι το 2016, ημερησίως, αναρτήθηκαν από 1 εκατομμύριο έως και 93 εκατομμύρια selfies, μόνο από συσκευές με λογισμικό android, ενώ η Google αναφέρει, για το ίδιο έτος, ότι μόνο στους δικούς της servers «ανέβηκαν» 24 δισεκατομμύρια selfies.
Τι θα διδάξουμε όμως στα παιδιά μας τελικά; Το να μοιραστούμε με τους φίλους μας στα κοινωνικά δίκτυα μία όμορφη στιγμή ή μια συναρπαστική εμπειρία κατά καιρούς, ίσως να μην είναι και τόσο βλαβερό. Όμως η αυτό-αξιολόγηση μέσα από την αποδοχή ή απόρριψη κοινωνικών φίλων που ελάχιστα γνωρίζουμε στην πραγματική ζωή, μας οδηγεί σε μία ναρκισσιστική εμμονή που αναιρεί κάθε προσωπική επιθυμία και μας κάνει να διαμορφώνουμε την ζωή μας και την εικόνα μας βάσει αυτών που θέλουν οι άλλοι και όχι εμείς.
Πηγή:
