Από την Ίριδα Κρέμερ – Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Ο εγκλεισμός στο σπίτι είναι βέβαιο ότι μας εξαναγκάζει να κοιτάξουμε ο καθένας τον εσωτερικό του καθρέφτη. Ένα καθρέφτη που αναδύει στην επιφάνεια, αναμφισβήτητα, κάθε μας ψυχική δυσκολία και ανισορροπία που δεν έχουμε τολμήσει να αντιμετωπίσουμε στο παρελθόν. Μετά από μία τέτοια αυτό-παρατήρηση δεν μπορούμε να αποφύγουμε από το να βιώσουμε ένταση, αναστάτωση και ίσως άγχος. Ένα άγχος που βέβαια αυτή τη στιγμή υπάρχει στη περιρρέουσα ατμόσφαιρα όχι μόνο λόγω της πανδημίας αλλά και λόγω του αβέβαιου μέλλοντος στις εργασιακές σχέσεις καθώς όλες οι εταιρίες και επιχειρήσεις δεν μένουν ανεπηρέαστες από αυτή την κρίση.
Η ήδη δύσκολη κατάσταση ψυχικής πίεσης λόγω της καραντίνας που μας θέτει σε κατ’ οίκον περιορισμό, με μοναδική επιλογή κοινωνικοποίησης την τηλεφωνική επικοινωνία ή την επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικών μέσων και κοινωνικών δικτύων, από μόνο του προκαλεί μία πολύ διαφορετική ψυχική κατάσταση στον άνθρωπο ενώ μπορεί να προκαλέσει θλίψη και άγχος ειδικά στους ανθρώπους που ζουν μόνοι τους και δε μπορούν να έρθουν σε επαφή φυσικής παρουσίας με φίλους και συγγενείς. Η χρονική παράταση της καραντίνας καθώς και η αβεβαιότητα όχι μόνο του τέλους της διαδρομής της πανδημίας αλλά και της λύσης που θα μας επιτρέψει να ξαναβγούμε από το σπίτι μας με ασφάλεια και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη αβεβαιότητα άρα και άγχος.
Οι άνθρωποι που πάντα διέθεταν υπομονή, ψυχραιμία και έστω μια σχετική αισιοδοξία είναι πολύ πιθανόν να καταφέρουν να βγουν σχετικά αλώβητοι στο τέρμα αυτής της νέας τάξης πραγμάτων και να συνεχίσουν τη ζωή τους όπως πριν, αντιμετωπίζοντας φυσικά την όποια δυσκολία προκύψει. Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από έντονο άγχος, είναι πιο ευερέθιστοι και ευαίσθητοι στα εξωτερικά ερεθίσματα, απορροφούν από το περιβάλλον συναισθήματα και αναγνωρίζονται ως άνθρωποι πιο φοβικοί και όχι τόσο άτομα με αυτοέλεγχο, κινδυνεύουν να βγουν από αυτήν την πανδημία ψυχικά επιβαρυμένοι και ενδεχομένως, με μία διόγκωση των ήδη εδραιωμένων τους προβλημάτων ή την εμφάνιση νέων. Ο εγκλεισμός στο σπίτι δεν βοηθά ανθρώπους που αντιμετώπιζαν θέματα κοινωνικής φοβίας, ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αγοραφοβίας, καθώς η παραμονή στο σπίτι μπορεί αυτή τη στιγμή να τους ανακουφίζει και να τους βολεύει από τα συμπτώματα άγχους τα οποία βίωναν στην καθημερινότητα τους, αλλά από την άλλη τους απομακρύνει από όποια εξοικείωση είχαν αναπτύξει με το περιβάλλον ειδικά αν βρισκόντουσαν σε διαδικασία θεραπείας. Αντίστοιχα οι άνθρωποι που πάσχουν από άγχος υγείας είναι αναμενόμενο ότι κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την πανδημία του κορωνοϊού, θα νιώθουν ακόμη πιο έντονο άγχος για την υγεία τους. Επίσης, οι άνθρωποι που ήδη έχουν φοβίες σχετικά με μικρόβια ή συγκεκριμένες ασθένειες που σχετίζονται με ιούς, είναι αναμενόμενο ότι τώρα θα υπάρχει μία διόγκωση αυτού του προβλήματος, υπέρ του δέοντος, που θα συνεχίσει και μετά το πέρας αυτής της πανδημίας.
Αν νιώθετε ότι ταυτίζεστε με τα παραπάνω ή κάποιος δικό σας άνθρωπος μοιάζει να βιώνει μία από τις παραπάνω καταστάσεις τότε συνιστάται η επίσκεψη του σε έναν εξειδικευμένο σε αγχώδεις διαταραχές ψυχολόγο μετά το πέρας της καραντίνας και της διαβεβαίωσης από τους αρμόδιους φορείς για την ασφαλή κυκλοφορία όλων μας. Οι φοβίες και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μπορούν να αντιμετωπιστούν και να βελτιωθούν σε μεγάλο βαθμό έως και να εξαλειφθούν τελείως.
