Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Ο τρόπος που επικοινωνεί ένας γονιός αυτά που θέλει να εκφράσει ή να ζητήσει από το παιδί του πρέπει να έχει στοιχεία της επικοινωνίας δύο ενηλίκων κι ειδικά όταν το παιδί πλησιάζει ή βρίσκετε στην εφηβεία.
Πολλοί γονείς δυστυχώς νιώθουν ότι το παιδί τους είναι κτήμα τους και μπορούν να το αντιμετωπίζουν σαν ένα άνθρωπο υπό τις διαταγές τους. Τα παιδιά έχουν δικαιώματα και οφείλουμε να μη τα καταπατάμε. Ακραίες συμπεριφορές όπως βία λεκτική ή σωματική δεν συνιστάται σε καμία περίπτωση και το μόνο που θα καταφέρετε είναι να σας επιστραφεί όταν το παιδί σας θα έχει πια τη σωματική και πνευματική δύναμη να το κάνει.
Ας μιλήσουμε όμως για πιο καθημερινή και απλή επικοινωνία σε μία σχέση γονιού-παιδιού που λειτουργεί σε φυσιολογικά, μη κακοποιητικά, πλαίσια. Αυτή λοιπόν πρέπει να περιλαμβάνει:
• Στοχευμένη και ξεκάθαρη επικοινωνία του τι ζητάτε ή για ποιο θέμα ενημερώνετε το παιδί. Έτσι θα αποκλείσετε το ενδεχόμενο παρεξηγήσεων και δυσνόητων μηνυμάτων που μπορεί να ερμηνευθούν με διφορούμενο τρόπο από το παιδί σας και να μην υπάρξει τελικά το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό θα φέρει θυμό από πλευρά σας και αίσθημα ανικανότητας του παιδιού που δε μπόρεσε να σας κατανοήσει.
• Στοιχεία διαπραγμάτευσης, καθώς πρέπει να δίνουμε επιλογές στα παιδιά (όχι πάνω από 2-3 επιλογές σε κάθε περίπτωση). Με αυτό τον τρόπο μαθαίνετε στο παιδί σας να έχει όρια αλλά την ίδια στιγμή του διδάσκετε ότι στη ζωή υπάρχουν επιλογές και είναι σημαντικό για την προσωπική του έκφραση και ελευθερία να διαλέγει αυτό που επιθυμεί, κάτι που το βοηθά να διαμορφώνει τη κρίση του και να μαθαίνει καλύτερα τον εαυτό του. Ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση αλλά και ενίσχυση της φαντασίας και δημιουργικότητας θα καλλιεργήσετε στο παιδί σας αν του δώσετε τη δυνατότητα να σχηματίσει μια δική του επιλογή, στην οποία βέβαια θα πρέπει να συμφωνείτε και να λειάνετε με την ενήλικη κρίση σας για την προστασία του παιδιού σας.
• Όρους & προϋποθέσεις της συμφωνίας με το παιδί σας τους οποίους έχετε θέσει από κοινού και οφείλεται να τηρήσετε και οι δύο πλευρές. Το παιδί μαθαίνει ότι η επιθυμία του είναι αποδεκτή και μαζί με αυτήν έρχονται όροι τους οποίους, κατόπιν σκέψης, δέχεται και οφείλει να τηρήσει όχι μόνο το ίδιο αλλά και οι υπόλοιποι που συμφώνησαν. Μαθαίνει να σέβεται αλλά, και το αναφαίρετο δικαίωμα του, να τον σέβονται.
Έτσι λοιπόν δεν είστε ο “κακός” γονιός που επιβάλει πράγματα και παίρνει αυτό που θέλει, αλλά ο γονιός που διαπαιδαγωγεί το παιδί του και το προπονεί στην ενήλικη ζωή, προσφέροντας του απαραίτητες δεξιότητες για την επιβίωση και αναγνώριση της προσωπικότητας του.
Επίσης να επισημάνουμε ότι οι γονείς που αναπτύσσουν σχέση αλληλοσεβασμού με τα παιδιά τους έχουν λιγότερη ένταση, λόγω της καλύτερης επικοινωνίας με το παιδί τους κι έτσι μεταφέρουν σε αυτό την δυνατότητα του διαλόγου που διδάσκει και δεν επιβάλλεται.
Μη ξεχνάτε ότι εξίσου ηχηρά μηνύματα περνάμε στα παιδιά μας μέσα από τις επιλογές και τις πράξεις μας που τα παιδιά, μην έχετε καμία αμφιβολία, κατανοούν και παρακολουθούν σαν άγρυπνοι φρουροί από πολύ μικρή ηλικία, και μιμούνται!
