Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Όταν τα παιδιά είναι μικρά οι γονείς προσπαθούν να τα προστατεύσουν από το να πληγωθούν. Είναι απολύτως φυσιολογικό να θέλουν τα παιδιά τους να είναι όσο πιο υγιή σωματικά και ψυχικά γίνεται.
Οι συμβουλές των γονέων πάντα δίνονται για καλό, συνοδευόμενες από την ατάκα ‘Άκουσε με κι εμένα. Κάτι ξέρω. Μη κάνεις του κεφαλιού σου θα πληγωθείς ή θα τη πατήσεις.’ Η ζωή όμως είναι σαν ένα πείραμα στα παιδικά και μετεφηβικά χρόνια. ‘Trial and error‘ (προσπάθεια και λάθος) Δηλαδή, δοκιμάζω με τον τρόπο που θεωρώ ότι θα πετύχω το στόχο μου και αν η επιλογή μου δεν είναι σωστή αυτό θα φανεί από το αποτέλεσμα. Κάποιες δοκιμές πετυχαίνουν, κάποιες όχι. Το μεγαλύτερο μάθημα όμως το παίρνουμε από τα λάθη γιατί έτσι μπαίνουμε στη διαδικασία να μάθουμε το σωστό και να ανακαλύψουμε τι ήταν αυτό που δε μας επέτρεψε να φτάσουμε στο στόχο μας. Όποιο κομμάτι της ζωής μας κι αν κοιτάξουμε αυτή η “διαδικασία” υπάρχει παντού. Ακόμα κι όταν νομίζουμε ότι πάμε στα σίγουρα, τελικά μπορεί να διαπιστώσουμε ότι κάναμε λάθος.
‘Όσο ζω μαθαίνω!’
Γιατί έτσι είναι στη ζωή. Όσο ζούμε πραγματικά και όχι με φόβο, τόσο μαθαίνουμε τους γύρω μας αλλά και τον εαυτό μας καλυτέρα. Δοκιμάζουμε τις δυνάμεις μας και τα όρια μας. Εκτιμούμε καλυτέρα τον εαυτό μας και τις δυνατότητες/δεξιότητες μας.
Γι’ αυτό λοιπόν στη ζωή κάποια λάθη είναι και σωστά. Κάποια λάθη πρέπει να τα κάνουμε γιατί από αυτά μαθαίνουμε. Η παιδική και μετεφηβική ηλικία “φτιάχτηκαν” για αυτό. Για να έχουμε τη δυνατότητα σε μία ξέγνοιαστη και όχι τόσο επιβαρυμένη από υποχρεώσεις καθημερινότητα να κάνουμε τα πειράματα μας και να μαθαίνουμε από το αποτέλεσμα.
Έτσι λοιπόν και οι γονείς όσο κι αν θέλουν να προστατεύσουν τα παιδιά τους καλό είναι να τα αφήνουν, έως και να τα ωθούν, να μπαίνουν σε μονοπάτια που τους φοβίζουν αλλά λαχταρούν να τα κατακτήσουν. Κι ακόμα κι αν πληγωθούν, «χτυπήσουν», αποτύχουν, ο ρόλος του γονιού είναι να αγκαλιάσει το παιδί του και μαζί να εξετάσουν ό,τι συνέβη. Να μάθει το παιδί από αυτό και να προχωρήσει παρακάτω, έχοντας ξανασταθεί στα πόδια του.
Γι’ αυτό γονείς μην ευνουχίζετε τα παιδιά σας είτε λόγω του δικού σας φόβου, είτε γιατί θεωρείτε ότι τα λάθη δεν επιτρέπονται. Κάποια λάθη είναι και σωστά και πρέπει να γίνουν γιατί μόνο έτσι μαθαίνουμε. Η αξία της προσωπικής εμπειρίας δεν μπορεί να αντικατασταθεί από καμία συμβουλή και καθοδήγηση. Το λάθος δε σημαίνει αποτυχία, σημαίνει τόλμη και μάθηση.
Βοηθήστε τα παιδιά σας να μάθουν τη ζωή μέσα από τα δικά τους μάτια και τη δική σας στήριξη, αναπτύσσοντας έτσι την αυτοπεποίθηση τους και βάζοντας στην άκρη την όποια συστολή και ντροπή τους να δοκιμάζουν τον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους!