Από την Ευαγγελία Γιαννακοπούλου – Λογοθεραπεύτρια
Την ιδέα αυτού του άρθρου μου την έδωσε ένας μικρούλης μαθητής μου που χρησιμοποιεί κύπελλο με στόμιο, άλλα κάποια στιγμή έπινα νερό και τον είχα δίπλα και έτσι τον έβαλα να δοκιμάσει να πιει από το πλαστικό ποτήρι μιας χρήσης που δεν είναι και τόσο εύκολο, διότι πιέζεται πολύ εύκολα. Κι όμως, ανταποκρίθηκε πολύ καλά!
Έτσι άρχισα να σκέφτομαι τη χρήση αυτών των κυπέλλων με στόμιο. Χρησιμεύουν για την μετάβαση των παιδιών (όχι όμως σε μεγάλο ποσοστό) από το μπιμπερό στο ποτήρι. Είναι κάτι περισσότερο ελεγχόμενο, δεν έχει τον κίνδυνο να ρίξει το παιδί όλο το περιεχόμενο πάνω στον καναπέ και επίσης, μπορεί να περιφέρεται με αυτό σε όλο το σπίτι.
Μέχρι ποια ηλικία είναι αποδεκτή η χρήση αυτού του κυπέλλου;
Τα κύπελλα με στόμιο πρέπει να χρησιμοποιούνται το πολύ μέχρι την ηλικία των 12 μηνών. Από αυτήν την ηλικία και έπειτα, το παιδί μπορεί να χρησιμοποιήσει καλαμάκι ή ποτήρι.
Το ξέρω ότι πολλές μαμάδες από εσάς θα πείτε «μα εμένα με βολεύει, δεν μπορώ όλη μέρα να τρέχω από πίσω με το ποτήρι». Σας καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορούμε από τη στιγμή που το παιδί είναι αναπτυξιακά έτοιμο για να χρησιμοποιήσει ποτήρι, να μένουμε στη χρήση μπιμπερό και κυπέλου με στόμιο!
Γι αυτό θέλω να παρατηρήσετε τα παρακάτω:
– Πόσους μήνες χρησιμοποιεί το παιδί κύπελλο με στόμιο;
– Μήπως έχει αντικαταστήσει τη χρήση της πιπίλας με αυτό;
– Πόσο συχνά αδειάζει το κύπελλο και χρειάζεται να το ξαναγεμίσετε;
– Το παιδί πίνει νερό ή απλά περιφέρεται στο χώρο έχοντας το στα χέρια σχεδόν όλη μέρα χωρίς να ουσιαστικά να πίνει;
Αυτά είναι κάποια σημαντικά χαρακτηριστικά που πρέπει να παρατηρήσετε έτσι ώστε να πειστείτε πώς το κύπελλο δεν του είναι πλέον χρήσιμο!
Ακόμη πολλές φορές έχω παρατηρήσει μια σύγχυση γύρω από αυτό το θέμα. Ποια είναι αυτή; Στην τσάντα του παιδιού σας έχετε μπιμπερό, στο σπίτι κύπελλο με στόμιο και κάποιες φορές μπορεί κάποιος από τους συγγενείς να δοκιμάσει το παιδί στη χρήση του ποτηριού. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο επιλέγουμε ένα πράγμα ή μόνο το κύπελλο και σταματάμε εντελώς τη χρήση του μπιμπερό ή μόνο τη χρήση του ποτηριού. Όλη αυτή η εναλλαγή επιφέρει σύγχυση στο παιδί.
Τι συμβαίνει όμως όταν ένα παιδί το χρησιμοποιεί για χρόνια;
Αυτού του είδους κύπελλα προσφέρουν έναν παθητικό θηλασμό χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια από την πλευρά του παιδιού με αποτέλεσμα να παρατηρούνται κάποια στοματό-κινητικά χαρακτηριστικά όπως
– Δεν έχουμε επαρκή κίνηση της γλώσσας.
– Μπορεί να παρατηρηθούν κάποιες δυσκολίες άρθρωσης.
– Η χρόνια χρήση μπορεί να προκαλέσει φτωχή κινητικότητα και λανθασμένη θέση ανάπαυσης της γλώσσας (η γλώσσα ξεπροβάλλει προς τα έξω)
Επίσης, μπορεί να παρατηρηθούν ορθοδοντικά προβλήματα όπως χασμοδοντία.
Γι αυτό, καλό είναι να δοκιμάζουμε τις ικανότητες των παιδιών. Αν δεν τα καταφέρει με την πρώτη, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να απογοητευτούμε και να σταματήσουμε την προσπάθεια! Και μια συμβουλή: διαλέξτε μαζί με το παιδί σας το ποτηράκι του, έτσι θα του είναι πιο ευχάριστο να το δεχτεί!
*Το άρθρο αναφέρεται σε παιδιά τυπικής ανάπτυξης και όχι σε παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την σίτιση και την κατάποση.
