Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Η δέσμευση θέλει ωριμότητα. Συναισθηματική ωριμότητα.
Η δέσμευση θέλει υπευθυνότητα. Χρειάζεται να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου. Πρέπει να γνωρίζεις όχι μόνο τι επιθυμείς και τι περιμένεις ο άλλος να σου δώσει, αλλά τι μπορείς να δώσεις κι εσύ. Οφείλεις πρώτα απ’ όλα στον εαυτό σου να είσαι ξεκάθαρος στη σκέψη σου και στις προσδοκίες σου που πρέπει να είναι ρεαλιστικές σε σχέση με την κατάσταση στην οποία μπαίνεις.
Η δέσμευση υπάρχει σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Στην εργασία, όπου κυριολεκτικά υπογράφουμε συμβόλαιο για αυτά που δεσμευόμαστε να κάνουμε άλλα και να πάρουμε σαν αντάλλαγμα. Στις φιλίες μας όπου τις χτίζουμε βάσει αυτού που πιστεύουμε και στη πορεία βλέπουμε τι μπορεί να μας προσφέρει ο άλλος άλλα και τι ζητάει από εμάς. Στις ερωτικές μας σχέσεις, στις οποίες όποιος κι αν είναι ο τρόπος με τον οποίον μπαίνουμε σε μια σχέση και πάλι θα υπάρχουν κάποιοι όροι & δεσμεύσεις για το που φτάνει η συναισθηματική ανταλλαγή.
Για τις οικογενειακές σχέσεις θα μπορούσε να ισχύει το ίδιο με τις φιλικές. Μόνο που τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε αλλά ως γνωστόν γεννιόμαστε με αυτούς. Έτσι θα αφήσω απέξω αυτό το κομμάτι που κυρίως η σχέση μάνας-παιδιού μπορεί να είναι από τις πλέον ανιδιοτελής.
Στις πιο συνήθεις ερωτήσεις της καθημερινότητας όλων μας είναι ‘Γιατί οι σχέσεις έχουν γίνει τόσο δύσκολες;’. Οι σχέσεις απαιτούν δέσμευση και όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν το λόγο που τα πράγματα έχουν γίνει δύσκολα. Η συναισθηματική ωριμότητα είναι προαπαιτούμενο για μία σχέση. Δυο άνθρωποι για να μπορούν να προσφέρουν ειλικρίνεια, συνέπεια, σταθερότητα, στήριξη στα δύσκολα αλλά και χαρά στη χαρά του άλλου, θα πρέπει πρώτα να τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και να μπορούν να δώσουν χώρο στη ζωή τους σε άλλους.
Αυτό σημαίνει να μην είναι εγωκεντρικοί, κάτι στο οποίο συμβάλλουν δραματικά οι γονείς και η διαπαιδαγώγηση που έχουν προσφέρει στα παιδιά τους. Δυστυχώς στις μέρες μας οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους με υπερπροστασία και με την ιδέα ότι είναι πρίγκιπες ή πριγκίπισσες που όλοι οφείλουν να τους αγαπούν και να τους προσφέρουν ό,τι ζητήσουν. Μόνο που αυτό δε συμβαίνει ούτε στα παραμύθια. Ακόμα και οι πρίγκιπες πρέπει να ξεπεράσουν πρώτα εμπόδια για να βρουν το άλλο τους μισό και να ζήσουν μαζί του.
Εξίσου σημαντικό βέβαια είναι ο καθένας μας να είναι αυτόνομος και να μη περιμένει από μία σχέση, οποιουδήποτε είδους, να του γεμίσει όλα του τα κενά. Φυσικά οι σύντροφοι, οι φίλοι είναι εκεί για να μας στηρίζουν και να μας βοηθούν αλλά την αρχή πρέπει πάντα να τη κάνουμε μόνοι μας.
Γιατί σε κάποια πράγματα στη ζωή θα είμαστε πάντα εμείς & ο εαυτός μας.
