Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Πολλά ζευγάρια αποκτούν παιδί χωρίς να το έχουν σχεδιάσει ή να είναι αυτό που επιθυμούν τη δεδομένη στιγμή για την πορεία της ζωής τους και της σχέσης τους. Συνήθως ο ένας θέλει τον ερχομό ενός παιδιού, ενώ ο άλλος σύντροφος δε νιώθει ότι μπορεί ή θέλει να κάνει αυτό το βήμα.
Τι σημαίνει κάνω παιδί παρά τις αντιρρήσεις του συντρόφου μου;
Οι περιπτώσεις ποικίλουν ανάλογα με την σχέση του ζευγαριού. Είναι όμως δεδομένο ότι όταν η απόφαση είναι γρήγορη και υπό συνθήκες πίεσης, τότε όλες οι διεργασίες και η ψυχολογική προετοιμασία που χρειάζεται ένας άνθρωπος, για να αντιληφθεί τις αλλαγές που θα έρθουν και τις ανάγκες που θα δημιουργηθούν, δεν έχουν το χρόνο που απαιτείται ή δεν πραγματοποιούνται ποτέ.
Αν λοιπόν ο ένας σύντροφος δεν συναινεί στην απόκτηση παιδιού τότε ο άλλος τον βάζει σε μία κατάσταση που δε μπορεί να διαχειριστεί, που δε θέλει να διαχειριστεί και που θα του πάρει πολύ καιρό να προσαρμοστεί. Οι συνέπειες των παραπάνω θα έρθουν στην επιφάνεια πολύ σύντομα και θα έχουν αντίκτυπο στη σχέση του ζευγαριού αλλά και στη σχέση γονιού-παιδιού.
Ένας γονιός που δεν επέλεξε αυτό το ρόλο ενδέχεται να είναι ψυχρός, να μην επιθυμεί να αναλάβει ευθύνες, ή μέρος της φροντίδας του, έως και να αδιαφορεί για την ύπαρξη του. Αυτό προέρχεται από την δυσκολία του να αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα, που κατά βάθος δε διάλεξε, αλλά και να δείξει τη δυσαρέσκεια του απέναντι στον σύντροφο του που τον έσπρωξε, πίεσε ή ακόμα και παγίδευσε σε αυτή τη νέα οικογενειακή κατάσταση. Ο σύντροφος που επέλεξε τον ερχομό του παιδιού του θα αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες καθώς θα ζει σαν μονογονέας μέσα σε μία σχέση ή ένα γάμο, βιώνοντας μοναξιά όχι μόνο στην ερωτική του σχέση αλλά και στο μεγάλωμα του παιδιού.
Είναι απολύτως κατανοητό και όμορφο ένας άνθρωπος να επιθυμεί την απόκτηση ενός παιδιού. Είναι όμως εξίσου σημαντικό και όμορφο αυτό το παιδί να έρθει στο κόσμο σε ένα αρμονικό οικογενειακό περιβάλλον που θα το αγκαλιάσει και θα το φροντίσει με όλη του την αγάπη. Ένα ζευγάρι με άλυτες διαφωνίες (και κατά πόσον όταν αυτές αφορούν την γέννηση του ίδιου του παιδιού) θα μεταφέρει σιωπηλά και ασυνείδητα την ιστορία του στο παιδί του.
Τα παιδιά έχουν διαφορετικούς τρόπους να παίρνουν μέσα τους τα γεγονότα και τις καταστάσεις, ανάλογα με τον χαρακτήρα τους. Μία αδιάφορη μητέρα ή ένας ανύπαρκτος πατέρας μπορεί να οδηγήσει το παιδί να εσωτερικεύσει αυτό το συναίσθημα και να το πονέσει, επηρεάζοντας ακόμα και την αυτοπεποίθηση του, ή να του προκαλέσει θυμό και αντίδραση που ενδεχομένως θα ήθελε να στοχεύσει προς τον έναν γονιό αλλά δεν έχει τη δύναμη να το κάνει, ή να προσπαθεί καθημερινά να κερδίσει τον “απόντα” γονέα κάνοντας κινήσεις εντυπωσιασμού ή ακόμα και ακολουθώντας μια πορεία στη ζωή του όπως την ονειρευόταν ο γονιός του και όχι ο ίδιος για τον εαυτό του, θυσιάζοντας την προσωπική του ταυτότητα.
Είναι πολύ γλυκό στη ζωή οι σύντροφοι να περπατούν χέρι χέρι και όχι σε αντίθετες κατευθύνσεις που σπάνια συναντιούνται. Αυτό θα έχει βαριές συνέπειες στη σχέση τους και πολύ πιθανά και στα παιδιά τους.
