Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Οι περισσότεροι άνθρωποι απεχθάνονται τη μοναξιά. Δεν είναι παράλογο. Όλοι μας έχουμε ανάγκη την ανθρώπινη επαφή, την καλή παρέα, την συντροφικότητα, τον έρωτα στη ζωή μας.
Πολλές φορές όμως παρατηρούμε ανθρώπους γύρω μας που όταν φτάσουν στο τέλος μίας σχέσης και ξαναβρεθούν μόνοι τους προσπαθούν και επιδιώκουν καθημερινά να γνωρίσουν έναν νέο ερωτικό σύντροφο που θα αναπληρώσει τη θέση του προηγούμενου. Μήπως όμως αυτό είναι λάθος;
Τη μοναξιά φοβάμαι…!
Αρκετοί άνθρωποι έχουν μάθει από νεαρή ηλικία να βγαίνουν από μία σχέση και να ξεκινούν μια καινούρια. Έτσι δεν έχουν βιώσει την μοναξιά στη προσωπική τους ζωή και νιώθουν ότι είναι κάτι αβάσταχτο, ίσως και αδιανόητο για τους ίδιους. Αυτός τους ο φόβος τους ωθεί στο να «τρέξουν» σε μία νέα αγκαλιά προκειμένου να αποφύγουν οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα. Το να είναι κάποιος μόνος του, χωρίς σύντροφο, δε σημαίνει ότι περνάει άσχημα. Το άσχημο είναι να βασίζεις όλη σου τη ζωή, τη δύναμη, την διασκέδαση και την προσωπική σου ικανοποίηση & όνειρα σε μία σχέση. Ο χωρισμός πάντα πονάει αν δεν τον επιθυμούμε και η διαδρομή δεν θα είναι στρωμένη με ρόδα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι μετά το πρώτο κύμα στεναχώριας δε θα μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου και να περάσεις καλά με τους φίλους σου, την οικογένεια σου, τον εαυτό σου. Μη σε υποτιμάς! Μπορείς να τα καταφέρεις! Είναι ανάγκη να περάσεις αυτή τη φάση πριν μπεις σε μία νέα σχέση καθώς αυτό σου επιτρέπει να μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου, άρα και να ωριμάσεις κάνοντας καλύτερες επιλογές στο μέλλον.
Μόνος μου, εγώ και ο πόνος μου!
Το ότι οι κολλητοί σου έχουν κάποιον σύντροφο και περνάνε καλά, ή μπορεί και να συμβιβάζονται, δε σημαίνει ότι πρέπει να βιαστείς και να βρεις το πρώτο τυχόντα ώστε απλά να μην είσαι ο μοναδικός εργένης ή η μοναδική single κοπέλα στη παρέα. Η κοινωνική πίεση που μπορεί να σου ασκείται είτε από τους φίλους σου, είτε από την οικογένεια, είτε από τον ίδιο σου τον εαυτό, δεν είναι αρκετά καλός λόγος ώστε να βουτήξεις σε μία σχέση μόνο και μόνο για να λες ότι έχεις κάποιον. Η επιλογή που θα κάνεις πρέπει να σε αντιπροσωπεύει και να σε κάνει ευτυχισμένη/ο. Να μην μπαίνει σε καλούπια που οι άλλοι έφτιαξαν για εσένα και σίγουρα να είναι ένας άνθρωπος που περνάς καλά και επιθυμείς. Αν δεν τον έχεις βρει όταν τον βρήκε και η υπόλοιπη παρέα σου δεν έγινε και τίποτα…!
Ένα βήμα πριν τα 30…
Ένας αριθμός που όταν πρόκειται για ηλικία γίνεται το πιο δύσκολο θέμα συζήτησης κυρίως για τις γυναίκες. Ακούγοντας το ρολόι να μετράει αντίστροφα και πιστεύοντας ότι ποτέ δε θα γνωρίσουν έναν άνθρωπο που τους ταιριάζει ώστε να δημιουργήσουν οικογένεια, αναζητούν έναν άντρα που θα παίξει αυτό το ρόλο στη ζωή τους. Η παρόρμηση και η πίεση του χρόνου, συνήθως, σε ωθεί ακριβώς σε αυτό το αποτέλεσμα. Στο να γνωρίσεις έναν άντρα που πραγματικά δε σου ταιριάζει και να προχωρήσεις τη ζωή σου μαζί του εθελοτυφλώντας για τα υπόλοιπα ελλειπή χαρακτηριστικά του, που αργά η γρήγορα θα σου γυρίσουν μπούμερανγκ. Το ότι θα έχεις κάνει παιδιά και θα έχεις κλειδώσει το μέλλον σου μαζί του, τουλάχιστον ως γονείς, είναι αρκετό σαν σκέψη ώστε να καταλάβεις ότι ακόμα κι αν χωρίσετε οι δικιές του αντιλήψεις και ιδέες για το πώς βλέπει τον κόσμο, με τις οποίες δε συμφωνείς, θα είναι πάντα εκεί μέσα από τα παιδιά σας.
Κάτι για να περνάει η ώρα…
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεκινούν όλες οι σχέσεις από τρελό έρωτα. Καθόλου παράλογο, καθώς δε γίνεται να είμαστε μονίμως ερωτευμένοι με κάποιον. Το να καταπολεμάς όμως την μοναξιά σου ή ακόμα και τον άδειο σου χρόνο με έναν άνθρωπο που δε θέλεις και πολύ, δεν είναι απαραίτητα λάθος, αρκεί να γνωρίζει κι εκείνος και να συναινεί, αλλά δεν είναι και ακριβώς η καλύτερη ιδέα. Κι αυτό γιατί μία τέτοια σχέση μπορεί να σε «δέσει», να σε δεσμεύσει χρονικά, να σε βολέψει και να χάσεις την ευκαιρία να γνωρίσεις έναν άνθρωπο που πραγματικά σε εξιτάρει. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι να είσαι συνειδητοποιημένος/η ότι αυτή η σχέση έχει συγκεκριμένο σκοπό και θα κρατήσει όσο εξυπηρετεί το σκοπό της χωρίς να σε παρασύρει σε άλλου είδους δεσμεύσεις.
