Από την Ίριδα Κρέμερ – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Τι θα πει κρίση, αλήθεια; Θα πει σύγχυση, αδυναμία ελέγχου, ανατροπή, αβεβαιότητα, αστάθεια. Μια κινούμενη άμμος, που ένας άνθρωπος, μία οικογένεια καλείται να αντιμετωπίσει έχοντας κουράγιο και δύναμη, έχοντας από κάπου να πιαστεί, για να μη βυθιστεί τελείως.
Τη δύναμη και την ανάγκη μας να νιώθουμε σταθερότητα και ηρεμία δεν την αντλούμε ούτε από τα χρήματα, ούτε από τις υλικές απολαβές. Ο άνθρωπος από τη στιγμή που γεννιέται, βρίσκει ισορροπία μέσα από τις σχέσεις που διαμορφώνονται από το περιβάλλον του και κυρίως από την συναισθηματική κάλυψη που αυτές προσφέρουν. Σε μία μεγάλη δυσκολία έχουμε όλοι την ανάγκη να νιώθουμε ότι κάποιος πιστεύει σε εμάς. Είναι ανάγκη να ζούμε σε ένα ανθρώπινο πλαίσιο το οποίο μας βοηθάει να δούμε την αξία μας, να μοιραστούμε την δυσκολία μας και να ενισχύσουμε τον εαυτό μας μέσα από την επιβεβαίωση της ύπαρξης μας, δηλαδή, ‘Σχετίζομαι άρα υπάρχω’: η ψυχική μας και φυσική μας παρουσία έχει αντίκτυπο και αλλάζει την δυναμική των σχέσεων σε ένα χώρο, μία κατάσταση. Έτσι ο άνθρωπος καθρεφτίζεται. Αναγνωρίζει δηλαδή τα συναισθήματα του, τη δύναμη του, την αξία της ύπαρξης του (δούναι και λαβείν) και βιώνει ανταλλαγή συναισθημάτων από το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον, που όλα αυτά μαζί ρυθμίζουν την εσωτερική του ηρεμία και σταθερότητα.
Όλοι δυσκολευόμαστε να αντιμετωπίσουμε μια νέα κατάσταση, που δεν έχουμε ξανασυναντήσει στη ζωή μας. Ένα δυσάρεστο γεγονός που επηρεάζει πολλούς τομείς στη καθημερινότητα μας. Η αποδοχή μιας αλλαγής ποτέ δεν ήταν το δυνατό σημείο του ανθρώπου κι ειδικά όταν είναι μεγάλη και καθοριστική. Σε μία τέτοια λοιπόν βαριά κρίση ο κάθε άνθρωπος ασυνείδητα τεστάρει τις ισορροπίες μέσα του. Η αλλαγή μπορεί να μην είναι ευπρόσδεκτη αλλά ο σωματικά και ψυχικά υγιής άνθρωπος είναι ικανός να παραμείνει ψύχραιμος και να αντιμετωπίσει την δυσκολία.
Σε ένα γερό χτύπημα, ο άνθρωπος αναζητά τις πηγές που θα τον βοηθήσουν να παραμείνει δυνατός, σταθερός και συγκεντρωμένος για να φέρει εις πέρας τη ζωή του με όλα τα εμπόδια που προκύπτουν.
Τι συμβαίνει όμως όταν δεν υπάρχει γερή βάση και ισορροπία;
Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται σε δυσχερή κατάσταση και δεν έχει την στήριξη και το σημείο αναφοράς, όπου μπορεί πάντα να επιστρέφει, ώστε να ενδυναμώνεται σαν προσωπικότητα και σαν ύπαρξη, τότε αρχίζει να κλονίζεται και να μπαίνει σε κατάσταση πανικού. Η ζωή γίνεται πάρα πολύ δύσκολη, ο εαυτός όχι απλά δεν έχει αξία αλλά δεν έχει καν ταυτότητα. Σύγχυση, φόβος και χάος στη σκέψη, ανάγκη για έντονη επαφή αλλά και παράλληλα απομόνωση. Το άτομο σε μία τέτοια κατάσταση χρειάζεται να βρει τον εαυτό του, να ενισχύσει τις δυνάμεις του, να επαναπροσδιορίσει, ή προσδιορίσει για πρώτη φορά, τις αξίες του, τις ανάγκες του και τους ανθρώπους που θέλει να έχει γύρω του. Μέσα, δε, από τη ταυτότητα του, να βρει και να χτίσει το περιβάλλον, που θα τον αγκαλιάσει πραγματικά. Δυστυχώς στις μέρες μας, πολλές ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στο συμφέρον, στις υλικές απολαβές, στην ανάγκη του ατόμου να γίνει δυάδα με οποιοδήποτε κόστος, προχωρώντας σε μία μη συνειδητή επιλογή. Το έδαφος είναι σαθρό και εύκολα θα υποχωρήσει.
Μέσα από τις ψυχοθεραπευτικές διεργασίες, που πραγματοποιούνται στην θεραπευτική σχέση, το άτομο μπορεί να γνωρίσει και να κατακτήσει τον εαυτό του όντας σε ένα ασφαλές και σταθερό «χώρο». Τον χώρο που εκείνος θα δομήσει και θα πλάσει βάσει των αναγκών του. Αυτό θα τον βοηθήσει να δημιουργήσει μια δυνατή βάση, που θα έχει σαν ασπίδα αλλά και σαν εφόδιο, ώστε να διαχειριστεί μία μελλοντική κρίση στη ζωή του.
